Los kunnen laten geeft ruimte

De zomer is reeds voorbij en mogen we de herfst begroeten. Voor de een is dat een verlos­sing van de zomerse warmte, terwijl de ander opziet tegen de donkere dagen die komen gaan. Toch heeft elk jaargetij­den zijn mooie momenten zoals de herfst zijn prach­tige kleuren laat zien.

Openstaan voor de won­der­lijke mooie dingen in ons leven geeft ons gees­te­lij­ke- en licha­me­lijke energie. Na­tuur­lijk is dit mak­ke­lijk gezegd en ge­schre­ven. Niet ie­der­een is het­zelfde en een ieder heeft zijn eigen ‘rug­zak’ te dragen. Dat geldt voor jong en oud. Het zou goed zijn om negatieve erva­ringen los te laten om meer ruimte te krijgen voor de schoon­heid van het leven. Ons leven is kort­ston­dig met de hoop genoeg tijd te krijgen om die schoon­heid te ervaren in alle dank­baar­heid. Dat kan binnen een geloof. Die keuze is voor een ieder per­soon­lijk terwijl het voor velen toch een zoek­tocht blijft.

Zo ook de man die ik eens sprak in de Sint-Jan. Hij ver­telde me dat hij het een beetje gehad had met zijn geloof. “Er zijn teveel dingen op mijn weg geko­men en er gebeuren teveel akelige dingen in de wereld. Dan vraag ik me af waar die God is waarin ik geloof?”

Inder­daad ervaren we verdriet, teleur­stel­lingen of de pijn van afscheid nemen van een geliefde in ons leven. Helaas moeten we con­sta­te­ren dat blijk­baar alles wat wij ervaren bij het leven hoort. Vaak is macht over de ander ook een grote boos­doe­ner zoals de oorlogen laten zien. Daar kunnen wij God niet de schuld van geven, maar lijkt het een men­se­lijke eigen­schap te zijn. Na­tuur­lijk lijkt dit een triest verhaal, maar deze bewustwor­ding hebben we nodig om de ein­dig­heid van ons leven te ac­cep­teren. Dan ont­staat er gees­te­lij­ke ruimte om de schoon­heid van het leven in ver­won­dering te zien.

Toch spreekt de Bijbel dat God liefde is. “Waar geen liefde is, ben ik niet aanwe­zig”, zegt Jezus. Die liefde heeft God laten zien door het lij­den, sterven en opstan­ding van Zijn zoon Jezus. Waardoor onze relatie met God her­steld werd. Het geloof in Jezus Christus is een weg die je in vrij­heid kiest. Een leidraad in ons leven met een liefde­volle ver­wach­ting. Dat geeft zin aan ons leven. Dan is de ein­dig­heid niet meer van belang, maar wel ons leven van elke dag die we te gaan hebben. Wanneer we daarvoor openstaan, wordt ons geloof een levend geloof waarin troost en bemoe­diging zit. Ook wanneer we de vraag stellen: “Waar is nu die Bijbelse God?” Hem vin­den we in de schoon­heid van de natuur en in onze naaste waar liefde aanwe­zig is. Dan wordt ons levenspad verlicht door Zijn aanwe­zig­heid.

br. Diederik
br. Johannes