Kerstmis - Gedachten en Vertrouwen
Enkele jaren geleden ontmoette ik in onze mooie Sint-Jan een jonge Armeense vrouw, ik noem haar Maria Ze was erg verdrietig en kwam om troost te vinden, die troost bleek erg nodig te zijn. We raakten in gesprek.
Zij vertelde van hun vlucht uit Armenië. Heel haar familie raakte verdeeld over de wereld. Het was een verschrikkelijke ervaring. Haar toenmalige vriend bleef achter, hij was een groot zakenman. Al met al veel verdriet, ik luisterde en mocht samen met haar bidden. Maria droogde haar tranen en ging weer verder. Het was een bijzondere ontmoeting.
Enkele maanden later zag ik haar terug, Maria was hoopvol gestemd. Haar achtergebleven vriend zou zich weer met haar willen verenigen. Hoe en wanneer, dat moest nog bedacht worden. Ze was gelukkig en had er vertrouwen in dat Onze Lieve Heer haar en haar familie zou beschermen. Ze had veel van haar familie uit alle windstreken meegenomen, naar de Zoete Moeder, om samen te danken en ook samen te bidden voor een neefje die ongeneeslijk ziek bleek te zijn. Ze hebben een groot vertrouwen in Haar voorspraak naar Christus.
Enige tijd later kwam Maria met haar zus die zwanger was, om te vragen aan de Goede God te waken over de gezondheid van de aanstaande moeder en het nog ongeboren kindje. Maar de jonge vrouw die ik Maria noem, was opnieuw verlaten door haar vriend. Hij had haar beloofd te komen. Zij had veel verdriet en rouwde om haar verlies. Na ons gesprek heb ik haar geadviseerd, zijn keuze te respecteren en nu verder te gaan met haar eigen leven. Nog wat nagesproken en samen te hebben gebeden, gingen beide vrouwen heen.
Geheel onverwacht, was de hele familie bij de Mariakapel, beladen met bloemen. De jongeman die ongeneeslijk ziek was, was helemaal genezen. We zijn naar de Sacramentskapel gegaan en hebben Onze Lieve Heer, uitbundig bedankt. Terwijl we naar de uitgang liepen om afscheid te nemen, was iedereen dankbaar dat ze hier samen waren, ze konden geen afscheid nemen. Tanja, mijn medezuster, stond op afstand te genieten van deze vreugde. Het was geweldig! Wat een vertrouwen hebben deze mensen in de Heer.
Op gegeven moment, nu enkele dagen geleden, dacht ik nog aan Maria en vroeg me af hoe het met haar zou zijn. Geloof het of niet... een dag later was zij op zoek naar mij in de Sint-Jan samen met haar zus, die nu hoogzwanger was. Of ik speciaal zou willen bidden voor een bijzondere intentie. Dat hebben wij met hart en ziel gedaan! Dat was een opluchting voor deze mensen. Dit alles vlak voor het Kerstfeest. Het zou me niets verbazen als de zus van Maria, moeder wordt van een kerstkindje. Deze mensen hebben door hun geloof en geduld veel gehoor gekregen van Onze Lieve Heer.
De moraal is dat God over ons waakt en dat vertrouwen in Hem uiteindelijk beloond zal worden. Laatste nieuws... De vrouw die verlaten was, ik noem haar Maria, heeft een nieuwe vriend. Hij woont aan de andere kant van de wereld, waar ze zich binnenkort gaan verloven. Ook haar gebeden worden verhoord, dankzij haar rotsvast vertrouwen en geloof in Hem die wij God noemen.
Graag wens ik U allen een gezegende Kerstmis en natuurlijk Gods Rijke Zegen.
Br. Johannes