Van droefheid naar vreugde
Paaswens
Broeder Johannes en ik komen vaak mensen tegen die vertwijfeld door het leven gaan vanwege een groot verdriet, eenzaamheid of een teleurstelling.
Zo kwam ik een half jaar geleden een man tegen die zijn wandeling in de Sint Jan maakte. De man vertelde mij dat hij atheïst was, maar telkens weer de kerk opzocht vanwegen de spirituele stilte. Hij was zonder God opgegroeid vertelde hij en had daarom niets met het geloof. Hij voelde zich teleurgesteld omdat hij een lichamelijke handicap had. Daar leed hij onder en wist niet onder dat lijden uit te komen.
Pijn en ongemak kun je moeilijk loslaten wanneer je elke dag daarmee geconfronteerd wordt. Toch hebben wij het gehad over het accepteren van zijn handicap zodat zijn teleurstelling minder zwaar zal wegen. Niet blijven hangen in het verleden, maar vooruit kijken naar de toekomst geeft perspectief, met de vraag: Wat kan ik nog wel en welke mogelijkheden zijn er dan?
Helaas zijn er veel mensen die gebukt gaan onder hun lijden en dan de vraag stellen: Waarom ik? Hoe kom je daarvan af en wat kun je daar zelf aan doen? Eigenlijk hoort daarbij een wedervraag: Waarom ik niet, en de ander wel? Wanneer wij over onze eigen grens kijken, zien we volkeren in oorlog, mensen in armoede leven of op de vlucht zijn. Dan durf je bijna niets meer te zeggen en word je stil. Dat maakt ons lijden en verdriet niet minder, maar het zet ons verdriet in de context van het leven. We zouden kunnen zeggen: dat droefheid ons soms overvalt om daar doorheen de ander te ontmoeten.
Het lijden van de mens kan ook worden veroorzaakt door macht. Dat de ene mens zich boven de ander verheven voelt. Status geeft blijkbaar macht om de ander te vernederen of te onderdrukken.
In veel landen komt dat nog voor. Maar ook in het klein, om ons heen, gebeurt dat. Wanneer we ons boven de ander verheffen, dan zijn we uit het oog verloren dat wij allemaal schepselen zijn van vlees en bloed en dat elk mens uniek is. Het is niet een aardse macht die ons bindt met de ander, maar de liefde. Ook in een wereld met rangen en standen zal de liefde overwinnen. Ik vertelde de man wat het geloof met mij doet.
God heeft aan ons zijn liefde laten zien in Jezus Christus. Door aardse machten werd Jezus veroordeeld. Dat gaf Hem zijn lijdensweg tot de dood toe. Maar God overwon de dood zodat wij met Pasen weer mogen gedenken dat Christus is opgestaan. Door Zijn overwinning op de dood mogen wij geloven dat onze zonden worden vergeven. En mogen wij door Jezus Christus opweg gaan naar God de Vader. Wat een vreugdevol feest is Pasen omdat onze droefheid en lijden gedragen worden door Zijn verlossende liefde. Wanneer wij in Christus ons heil zoeken, kunnen wij ook zeggen wat Tomas zei: “Mijn Heer en mijn God”.
De man en ik namen na een lang gesprek afscheid.
“Ik ben heel blij met dit gesprek”, zei de man.
Deze blijdschap nam hij mee naar huis.
Wij wensen u een Zalig Paasfeest.
Broeder Johannes
Broeder Diederik