Een waardevolle ontmoeting

Het is rus­tig in De Sint-Jan. Ik wandel een beetje medi­te­rend in de zijbeuk. heer­lijk rus­tig. Dan komt er een groepje mensen binnen, kenne­lijk een gezin. Ze waren onder de indruk van onze mooie Sint-Jan.

Er valt me op dat er een mevrouw met een kindje bij was die als het ware beschermd werd door de familie. Ik besluit om deze mensen aan te spreken en er ont­staat een heel mooi gesprek. Ze ver­telt me dat deze jonge vrouw en haar kindje uit Oekraïne komen. Ze moesten alles achterlaten.

Wij kunnen ons niet voor­stel­len wat dat betekent - let­ter­lijk ontheemd. Maar de familie waar ze werd ont­van­gen hebben haar opgeno­men. Zij zijn op dit moment deelgenoten en horen erbij. De familie is dol op het kindje en eer­lijk gezegd, dat kan ook niet anders, want het is een prach­tig lief en spon­taan kindje, Het maakt de hele familie blij en trots. Moeder en kind wer­den totaal opgeno­men in dit gezin.

Ik nodig deze mensen uit om samen te gaan bid­den in de Sacra­ments­ka­pel. We richten ons tot Onze Lieve Heer, vragen om zijn Zegen en bid­den samen voor bescher­ming tegen al het kwade wat moe­der en dochter is over­ko­men. Vragen voor ons allemaal om Gods Rijke Zegen. Zodat er rust komt voor ons allemaal... maar zeker voor deze dappere moe­der en haar lieve kindje.

Later ont­ving ik nog on­der­staan­de email waarin de moe­der haar dank­baar­heid voor onze ont­moe­ting uitspreekt.

br. Johannes