Twee kaarsjes
Voor de iconenkapel van de Sint-Jan, de kathedraal van ’s-Hertogenbosch, stond een echtpaar met allebei een kaarsje in hun handen. Terwijl zij daar stonden te wachten totdat de kapel leeg was, sprak ik hen aan.
De kaarsjes in hun handen waren ter nagedachtenis aan hun overleden echtgenoten van hun eerste huwelijk. Dat deden zij elk jaar. De man vertelde verder en vroeg of hij iets over zijn eerste vrouw mocht vertellen. Hij vertelde dat zijn eerste vrouw de laatste dagen van haar leven in het ziekenhuis lag.
Terwijl zij daar lag, werd de man op een nacht wakker. Hij voelde zich erg onrustig en kon niet meer slapen. Hij kleedde zich aan en ging naar zijn vrouw in het ziekenhuis. Maar, hij vond zijn vrouw niet in haar kamer, haar bed was leeg. Al vragend en zoekend vond hij haar biddend, op haar knieën, in de kapel van het ziekenhuis. “Toen ik naast haar knielde en mijn vrouw in mijn armen nam, is zij overleden”. Emotioneel eindigde hij zijn verhaal, maar met een blij gezicht, omdat hij zo afscheid van haar kon nemen. Ook zijn vrouw die naast hem stond had een glimlach op haar gezicht en was blij met hem.
Inderdaad kun je als gelovig mens alleen maar dankbaar zijn wanneer een geliefde in het volste vertrouwen is heengegaan. Maar ook dat de man aanvoelde dat het moment daar was. Zo’n ervaring geeft je een levend geloof en kun je terugkijken in dankbaarheid. Ook wanneer je dit kunt delen met je nieuwe partner. Zo had zijn huidige vrouw ook haar mooie herinneringen aan haar overleden man.
Daarom waren zij hier om samen in alle dankbaarheid hun overleden geliefde te gedenken. Speciaal in de iconenkapel wilden zij hun dankbaarheid uiten aan Jezus. Met een symbool in hun handen: het Licht van Christus. Ik vroeg hen waarom zij deze kapel hadden uitgekozen? “Omdat wij protestant zijn”, zei de man.
Dat is toch prachtig wanneer wij als christenen, katholiek of protestant, ons gebed kunnen bidden in dezelfde spirituele ruimte? Christus is er voor iedereen, laten wij dat niet vergeten. Door haar overgave en vertrouwen van de overleden vrouw werd haar geloof een levend geloof. Een aanmoediging voor de man en voor zijn nieuwe vrouw. Maar ook voor ons.
br. Diederik
